تی نازه قوربُن ( قربون ِ اون نازت بروم )

لاکو جُن- تی- دَهَنه بازه قوربُن
چقد ناز دئنی تو تی نازه قوربُن

تی ماره پوشت ایسای مِه خنده کُنی
شئالئی تَه نوخوره تی گازه قوربُن

برگردان پارسی

دختر جان من قربون آن دهن باز تو بروم
تو چقدر ناز داری الهی قربون آن نازت بروم

پُشت مادر پناه گرفتی و برایم خنده می کنی
شغالک تو را نخورد من قربون آن دندانها هایت بروم
===================

گیله لاکو ( دختر گیل یا گیلک )

گیلم مو، گیله مَردم، گیله لاکو
یه سینه درد ِ دردم گیله لاکو

زومُنه مَه دورُده از تو لاکو
خودت دُنی تی مَردم گیله لاکو

ترجمه ی پارسی

من گیلانی هستم، گیله مرد، دختر گیلانی
و سینه ام از دوریت پر از درد ِ درد است دختر گیلانی

زمانه هرچند مرا از دور کرده است، دختر جان
خودت می دانی که من همسر جاودانی تو هستم دختر گیلانی

===================
می دیل زِهنه پر ( دلم پرپر می زند )

هیتو جمعه هنه می دیل زِهنه پر
به هر کوی وُ به هر سویی زِهنه سر
خدایا کی بونه می پر بیئی در
پره گیرم بَشوم می دلبره ور

ترجمه ی پارسی

همینکه روز جمعه می آید، دل من پرپر می زند
و در این پرپر زدن، به هر کوی وُ هر سویی سر می زند

و ملتمسانه در این غربت فریاد می زند که خدایا که می شود، پر ِ پروازم در بیاید
و بتوانم پرواز کنم و بروم پیش دلبرم که مرا سالها منتظر است

خودا خودا ای آزگار دسهِ جی بسوختم/ می خونِ دیلــــکهِ هیتو فوتوشتم

تا کِی ایتــــــو مو تــــام بزه بنیشِـــــــم / کی خونِ دیل امره مــو بَمَـــــردم

از خودم

ترجـــــــــــــومه ی پارســـــــــــــــی

داریوش صادق لاهیجانی

مو دوس دانم تی مهر و تی وفایه        تی کاس چشمون و تی زلف طلایه

تی امــره تا ابد ای گــول یه رنگـم        توو هــم دِ تـرکــا کـــون  ناز و  ادایـه

هادی میر گذار لنگرودی

می دیل دِ خون بوبو از غم نسا جون      شب و روزون گینه ماتم نسا جون

ندانــم روز و شــو آروم تـــی ویســین      بیــه می ورجه تَ بینم نسـاجون

*********

تو که ای گول می امره آشنایی        قشنگ و نـــازنین و دلربـایــی

چــره یکــدفعه مَ از یـاد بـــبردی        مگه در دام عشقس مبتلا بی

میرزا پور رودسری

پـــورا بـــو آســمانه نور مهتــاب        می دیل بی تاب می چومان نایه خواب

بُشم یار خـــانه پهلو دوخوسـم        دوخوســم تا بیـــرون بایـــه مـی آفتـاب

الهام لاهیجانی

بیه لاکو تی دوری کوشتره مَ       بوبوم دیوانه تـوری کوشـتره مَ

چقد صبر لاکو تا به کی صـبر       بیه که ای صبوری کوشتره مَ

.

.

.

امه بنویشته یه ایدامه ام بشین